ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ
- Σήμερα πραγματοποιηθηκε κατάληψη του Δημάρχειου Χανίων με σκοπό την αλληλεγγύη στον αγώνα των μεταναστών.
ακολουθεί το κείμενο που μοιράζεται κατά τη διάρκεια της κατάληψης του δημαρχείου:
Ο ΔΡΟΜΟΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΔΕΝ ΛΟΓΑΡΙΑΖΕΙ ΣΥΝΟΡΑ
Από τις 11 Νοέμβρη 2008, 15 άνθρωποι από χώρες της βόρειας Αφρικής και την Παλαιστίνη ξεκινούν απεργία πείνας διεκδικώντας το αυτονόητο, μια αξιοπρεπή δηλαδή ζωή, χωρίς τους κατάπτυστους όρους «παράνομος» και «λαθραίος» να τους ακολουθούν. Συγκεκριμένα απαιτούν να χορηγηθεί άμεσα άδεια παραμονής σε όλους όσους τη δικαιούνται, τα παιδιά που γεννιούνται στην Ελλάδα να αποκτούν την ιθαγένεια με τη γέννηση τους και τέλος, να γίνουν σεβαστές οι διεθνείς συμβάσεις υπεράσπισης ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Το σίγουρο είναι ότι το κράτος δε θέλει οι ξένοι εργάτες που έρχονται στην Ελλάδα να σταματήσουν να είναι «παράνομοι» και «λαθραίοι». Θα «νομιμοποιήσει» μερικούς για να δείξει το ανθρώπινο του προσωπείο και τους υπόλοιπους θα τους αφήσει στη μαύρη εργασία , με το φόβο της απέλασης, αφού η ελ
ληνική οικονομία έχει ανάγκη τους μετανάστες. Γιατί είναι το φτηνό εργατικό δυναμικό των αφεντικών, προοριζόμενο για όλες τις βαριές και «βρώμικες» δουλειές που κανένας πρωτοκοσμικός πλέον ελληναράς δεν καταδέχεται να κάνει. Γιατί είναι πρόσφορα θύματα μιας ανελέητης εκμετάλλευσης.
Κάτι που βοηθά το κράτος και τα αφεντικά στο να εκμεταλλεύονται πιο αποτελεσματικά τους ξένους εργάτες είναι και το ιδεολόγημα της εγκληματοποίησης τους. Μέσω των ΜΜ«Ε» έχουν βαλθεί να μας πείσουν ότι πίσω από κάθε έγκλημα κρύβεται και ένας μετανάστης. Βολεύει πολύ η λέξη «μετανάστης» να φέρνει στο νου τη λέξη «εγκληματίας» και όχι «εργάτης». Βολεύει να θεωρούνται κλέφτες, βιαστές τριτοκοσμικοί, ώστε να περιθωριοποιούνται από τους «ντόπιους». Έτσι απαξιώνονται σαν εργατική δύναμη και αποκλείονται από τα κεκτημένα δικαιώματα, μη μπορώντας να δημιουργήσουν δεσμούς με το «ντόπιο» προλεταριάτο. Η ενσωμάτωσή τους δηλαδή περιττεύει ( μετά τη χρήση απορρίπτεται).
Εξάλλου, η χρησιμότητα των ξένων εργατών είναι πολλαπλή. Εκτός από πρώτη ύλη για γρήγορο και εύκολο κέρδος, λειτουργούν και σα μέσο αποσυμπίεσης της δυστυχίας και της μιζέριας των ελληναράδων. Βλέποντας οι «ντόπιοι» εργάτες την εξαθλίωση και τον εξευτελισμό των μεταναστών δημιουργείται η αυταπάτη ότι οι ίδιοι δεν βρίσκονται στον πάτο του βαρελιού. Η δημιουργία της άτυπης αυτής ιεραρχίας τους κάνει να επαναπαύονται και να σκύβουν κι άλλο το κεφάλι. Συνειδητοποιούμε έτσι ότι η εκμετάλλευση των «ξένων» είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την διαιώνιση της εκμετάλλευσης των «ντόπιων». Δεν είναι λοιπόν οι μετανάστες εγκληματίες, αλλά αυτοί που καθημερινά μας κλέβουν τη ζωή.
Θεωρούμε δίκαιο τον αγώνα των απεργών πείνας και στεκόμαστε αλληλέγγυοι. Δεν τρέφουμε όμως αυταπάτες πως κράτος και κεφάλαιο θα δώσουν λύση στο πρόβλημα για το οποίο τα ίδια είναι υπαίτια. Ούτε φυσικά βασιζόμαστε στη φιλανθρωπία των φορέων τους (εκκλησία, ΜΚΟ). Δεν μπορεί η αλληλεγγύη να είναι μια ανθρωπιστική αντίληψη ή πράξη οίκτου από τον δυνατό στον αδύναμο, ούτε να αναγόνται οι μετανάστες σε επαναστατικά υποκείμενα με σκοπό την άντληση πολιτικής υπεραξίας από κόμματα και οργανώσεις.
Απέναντι στην αδιαλλαξία του κράτους μία μόνο μπορεί να είναι η απάντηση. Η όξυνση των αυτοοργανωμένων κοινωνικών αγώνων, από κοινού «ξένων» και «ντόπιων» καταπιεσμένων, για την ανατροπή του κράτους της μηδενικής ανοχής, της μισθωτής σκλαβιάς, του εθνικισμού και του ρατσισμού. Να σπάσουμε τα τείχη της ένοχης σιωπής και ας γίνει η κραυγή μας έναυσμα για την καταστροφή του υπάρχοντος. Για έναν κόσμο χωρίς κράτη, πατρίδες, χαρτιά, σύνορα και εκμετάλλευση.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΠΟΥ ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ
ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΞΕΝΟΙ
